Vrijdag de dertiende in Kroatië

Het was een prachtige vakantie dat jaar in Zaton-Nin.

Prachtig weer. Zonovergoten blauwe hemel, geen wolkje aan de lucht.

Tot...

We besloten een uitstap te maken naar Plitvice. Vanuit het resort een trip van een goede 150 km. Maar we hadden tijd en keken er erg naar uit.

Met de zon in onze rug reden we bij 27 graden de Sveti Rok tunnel in. Daar was het opmerkelijk frisser dan erbuiten.... Maar toen we er na zo'n dikke 5 kilometer weer uitkwamen bleek die temperatuurdaling niet alleen aan de tunnel te liggen... Van 27 graden zakten we naar 16 !!!

Oei, wat gaan we doen???

We besloten deze "vlaag" van wolken en miezerregen door te trekken... Het was uiteindelijk nog zo'n 100 km verder... Het zou wel opentrekken...

Maar het trok niet open, en de temperatuur zakte nog tot 13 graden. Eens we de autosnelweg hadden verlaten nam ik het stuur over om via de landwegen en dorpjes verder te rijden. Met shorts en een spaghetti- banden- topje begon ik te rillen van de kou.

We stopten in een dorpje voor een tas koffie en overleg: Zouden we niet beter terug keren ? Maar we waren al zover en Plitvice .... wie wil daar nu niet naartoe...

Het zou wel opklaren, we hadden nog heel de dag...

Ik een plaatselijke winkel kochten we beiden een joggingpak en vol goede moed reden we verder... Tot het volgende dorp....

Oh nee, ik reed te snel... 70 waar je maar 50 mocht...

"putovnica!!!"..."Pasport !!!..."

Oh nee !!!

Die lagen nog aan de balie van het resort... Vergeten terug te gaan halen....

Rijbewijs dan maar ? Had ik op de kamer liggen, in mijn "thuis-portefeulle met euro's"...

In gebroken- en met gebaren Engels maakte de man ons er ook attent op dat we...

Onze gordel niet aanhadden, dat onze lichten niet brandden... Ze konden er niet mee lachen.

Vol ijver nam hij zijn "boete-boekje". Amai, dat zou ons een flinke duit gaan kosten...

5 zware inbreuken...

En ondertussen zagen we Kroaten passeren die serieus wat sneller reden dan wij hadden gedaan... zij werden niet tegen gehouden...

Probeer je volgend gesprek voor te stellen in "Kroatisch- Engels " met heel veel haar op en gebarentaal...

Hij: "Hoe heet jouw vader? " Ik snapte de bedoeling niet en zei: "Paul"

Hij: "Hoe schrijf je dat?"

Ik: P... A...

Karl: "Ik denk dat hij de achternaam bedoeld...

Ik: "ah ja...B... A... E... " Op zijn boekje meekijkend... " Nee... E..."

Hij: "Adresa?"

Ha, dat verstond ik wel... Maar begin "Vorsenkwaak" maar eens te spellen ...

Om van Sint Job in 't Goor nog maar te zwijgen..

De tweede politieman trok zijn compagnon aan de arm en samen stonden ze wat te overleggen... Of noem ik het konkelfoezen...

De eerste stak plots zijn boete-boekje weg en schreef op een klein, niet-officieel vodje papier: 300... kuna...

Leve de corrupte politie van toen... We kwamen er goedkoop vanaf...

"živjeli" mannen...

Nog enkel meegeven dat we Plitvice hebben moeten laten vallen die dag...

Tegen dat we daar aankwamen brak een onweer los...

In Zaton scheen heel de dag de zon hoorden we later...

Het was waarschijnlijk niet eens een vrijdag, en 9 van de 10 niet echt de dertiende,

maar het had wel zo moeten zijn....