Šolta
Er zijn zoveel baaien en stranden op Solta dat het onmogelijk is ze allemaal te benoemen en te beschrijven.
Vele van die baaien zijn enkel per boot bereikbaar, anderen te voet of met de fiets. Vraag raad en een map in het toeristenbureau van Rogac zodra je van de boot komt. Geniet, ga en ontdek...
Het eiland
Solta ligt vanaf de kust gezien op ongeveer 10 km recht voor Trogir, rechts naast het eiland Brac.
Net door die ligging viel het eiland doorheen de geschiedenis vaak in handen van verschillende heersers.
En tijdens W.O. II bleef het hele eiland verlaten achter. De toen, ongeveer 1800 bewoners trokken weg naar El Shatt, een vluchtelingenkamp in Egypte om na 1946 met mondjesmaat naar hun eiland terug te keren.
Pas in 1952 werden er nieuwe wegen aangelegd, kwam er een school en een ziekenhuis op het eiland en werd er elektriciteit voorzien.
Vanuit Split bereik je Solta met de catamaran op een half uurtje, met de ferry doe je er een uur over.
Het eiland heeft een lengte van amper 19 km en is slechts 4.5 km breed. Hiermee is Solta het 13e grootste eiland van Kroatië.
Vandaag de dag is Solta het eiland van wijn, vijgen, olijven en honing. Vooral de wilde rozemarijnhoning is erg populair, gezond en erg lekker.
Ben je dol op honing en bijen ?
In Grohote kan je naast honing proeven en kopen, meedoen aan 'Beekeeper for a day'.
Je krijgt dan een korte cursus en mag de imker helpen. Uiteraard mag je een potje honing mee naar huis nemen. Lekker...
Voor degenen die zonder wagen op Solta verblijven is er de bus waarmee je ieder dorpje kan bereiken. Soms moet je goed kijken om te weten waar de bus juist stopt...
Via deze link kan u de routes en tijdsschema's vinden:
Voor fietsers vergeleek het eiland Vis met een diep bord. Solta vergelijk ik ook met een diep bord, maar dan ondersteboven neergelegd. Vanaf de meeste stranden en baaien is het redelijk, tot stijl naar boven. Eenmaal boven, en vooral rond de baan is het eerder vlak tot 'vals plat' te noemen.
Het hangt dus allemaal een beetje af van uw conditie en of je een gewone fiets hebt of een e-bike...
Wandelen of echt gaan trekken ? Op Solta heb je paden, paadjes en wegen die je van dorp naar gehucht en van gehucht naar een baai voeren. Langs oude en nieuwe olijfgaarden naar de top of naar de zee...
Smeer die kuiten maar al in !
Hier, in het midden aan de Noordzijde van het eiland kom je aan met de boot. Ooit was de nederzetting niet meer dan dat. De haven waar je vertrekt en aankomt. Ondertussen kan je hier ook verblijven.
Ja, het is geen dorp, er staat een kerk. En als ik het goed heb is er 1 restaurant en een klein winkeltje.
Je vindt er kamers en appartementen te huur bij particulieren.
Overdag is het hier een druk komen en gaan van toeristen. 's Avonds is het hier stil. Heel stil.
Dus wie graag rust heeft...
Grote voordeel is dat je hier op de meest centraal gelegen plek aan zee zit om het eiland te verkennen.
Rogač
Zowel links als rechts van de haven vind je stranden.
Wij kozen voor 'Banje beach' aan de rechterkant voorbij de haven.
Dit dorp is het grootste en oudste dorp van het eiland en tevens het middelpunt van het eiland.
Eender waar je naartoe gaat, je moet door Grohote. Van hieruit loopt één baan tussen Maslinica in het Westen en Stomorska in het Noordoosten over de lengte van het eiland.
Grohote
Hier vind je een postkantoor, het politiebureau en de vrijwillige brandweer.
Ook de kliniek met helikopterdek en de enige apotheker van het eiland vind je in Grohote.
Er is een dagelijks marktje, en er zijn drie supermarkten waarvan één tevens een industriële slager is. 'Market / Mesnica'
Wil je zelf koken, dan vindt je hier het lekkerste, verse vlees aan de beste prijs.
Aan de overzijde van de supermarkten ligt de kern van het dorp met gezellige, onregelmatige, smalle steegjes, kleine pleintjes en enkele konoba's. De authentieke oude huizen worden, net zoals in alle dorpjes op Solta, op de traditionele manier volop gerenoveerd. Dankzij het toerisme hebben de Kroaten de onschatbare architectonische waarde van hun erfgoed leren waarderen.
Dwaal door de straatjes en vindt Galerij Buktenica & Buktenica waar je in een permanente tentoonstelling de werken van Solta's beroemdste schilders Eugen Buktenica Đenko (1914 – 1997) en zijn erfgenaam Vicko Buktenica kan bewonderen.
Als vanzelf kom je bij de Church of St. Stephen uit. Deze liep in 1240 na brandstichting door piraten uit Omis ernstige schade op.
Ook aan de overzijde, rechts in het park tegenover de supermarkten, zie je de toren van het vroegere kasteel Slavić (15 de eeuw) - ooit eigendom van een adellijke familie uit Split - ook deze werd herbouwd en is nu het economische- en administratieve centrum van Solta.
Iets verder naar het Oosten ligt de jongste nederzetting van het eiland: Nečujam. Je kan er vanuit Rogac rechtstreeks naartoe via een landweg, of via de baan richting Gornje Selo en dan halverwege naar links.
De 'baai van Nečujam' is namelijk de grootste baai van het Eiland. Door haar vorm en grootte zou de baai geluiden dempen en in gefluister veranderd...
Daardoor kreeg ze de bijnaam 'de dovenbaai'.
Ergens onder water in de baai zouden nog Romeinse restanten zijn van een visvijver die keizer Diocletianus in 295 na Christus liet bouwen.
Nečujam
Ik heb het bewust niet over een dorpje aan de omdat het eigenlijk ontstaan is door het bouwen van een groot complex witte vakantiewoningen. In het vakantiedorp in de 'U. Supetarbaai' vind je zowel appartementen als huisjes en het heeft een eigen zwembad. Je kan je waarschijnlijk al voorstellen dat het hier in het hoogseizoen massaal druk is.
Toch kan je er gemakkelijk ontsnappen aan de drukte...
Wij liepen, met de zee rechts van ons, dieper de baai in..
Op het mooie, nieuwe pad naast de ondiepe 'Piškera baai' vroeg ik me toch af wat ze hier van plan zijn. Er was hier niets... al zou je hier, volgens ik ergens las, blijkbaar een geneeskrachtig modderbad kunnen nemen...
In de baai zou soms een zeeschildpad worden gespot. De bodem staat hier vol zeegras waarvan ze waarschijnlijk komt eten. Ook de grote steekmossel kom je tussen de grassen tegen.
Het resort ligt halverwege de Oostelijke zijde van de baai. Je kan dus makkelijk uitwijken over het pad langs het water naar rustigere oorden in één van de acht inhammen die de baai rijk is.
Voorbij de baai de heuvel over hadden we onze bestemming bereikt: de 'Maslinica baai'. Hier ligthet wrak van de Kontesa.
Dit schip uit 1943 deed in de tweede wereldoorlog dienst als vrachtschip. Na de oorlog werd het omgebouwd tot toeristisch passagiersschip dat langs de Kroatische kusten voer. Tijdens een storm in de jaren tachtig zonk de boot in deze inham van de baai. Gelukkig vielen er geen slachtoffers.
Volgens ik had gelezen zou het hier vol vis zitten: krabben, octopussen, zeeanemonen... en uiteraard het wrak zelf.
Volgens wat ik las een magische plek.
Het duurde dus ook niet lang of ik had mijn flippers aan. Vol verwachting dook ik het water in... en zag... flippers, voeten, armen, benen...
Er waren net twee toeristenboten aangekomen ...
Toen het een uur later terug rustig was ben ik terug naar het wrak gesnorkeld...
Nu zag ik... een stuk van het houten gewelf ...
En verder zag ik: verwrongen staal, losse kabels, verroeste spijkers...
Om het kort samen te vatten ik zag een onderwater stort.
Neen, het was eigenlijk helemaal niet mooi om zien.
En van anemonen, octopussen en krabben geen spoor.
Een enkel visje en dat was het dan...
Bij het terug snorkelen naar de kant zag ik plots onder me...
Een grote school jonge barracuda's.
Wauw, dat was wel de moeite waard... cool
Stomorska
Wij verbleven in dit gezellige, pittoreske vissersdorp dat als laatste dorp aan de Noordoost kant van het eiland ligt.
De weg vanuit Gornje Selo slingert zich hier als een slang langs de bergflank naar beneden.
Ooit woonden hier zeemannen met naam en faam die onder meer wijn, olijven, kalk en tarwe naar Split en Trogir vervoerden.
Sommige van die mooie, houten zeilboten doen nu dienst als toeristen- en zelfs cruiseboten.
In de zomermaanden kan het hier behoorlijk druk zijn. Eind augustus was het hier best te doen, enkel 's avonds kan je best een plekje reserveren in je uitverkoren konoba. Dan leggen de moderne zeilboten aan achter de sloepjes en vissersbootjes en komen hun gasten aan wal om iets te eten en de nacht in de haven door te brengen.
Toch ademt het hele dorp de typisch Kroatische Mediterrane sfeer.
De huizen liggen trapsgewijs tegen de helling aan en de straatjes zijn er stijl.
De eerste straat rechts, voor je het haventje binnenkomt, voert je omhoog naar de St. Nicholas kerk van Stomorska.
Het is dat we haar klokken hoorden luiden, want vanaf de kade zie je haar niet eens staan...
Stranden van Stomorska
Rechts achteraan de promenade, voorbij de laatste konoba's ligt een golfbreker.
Daar is het kleinste, maar tegelijk het drukste strand van het dorp te vinden: Beach ĐIGA. Ideaal voor kinderen omdat het zeer geleidelijk in zee afloopt.
Wij hebben er niet één keer op geweest.
Vaak als sardientjes in een doosje en in de vlakke zon...
Bovendien kon je, al naar gelang de wind stond, de afvalcontainers ruiken die op het eind van de kade staan...
Waar dan wel zwemmen?
Draai de hoek om en volg de riva Pelegrim langs de zee. Hier vindt je vele appartementen te huur, maar ook vele rotsachtige stranden, pieren en beton-plateaus. Plekjes in de schaduw zijn heel snel bezet.
Wij kozen de mooie turquoise groene inham tussen de rotsen met betonplateaus. Wel een waarschuwing, het is hier spekglad. Wees heel voorzichtig of zoek naar de stalen borstel die hier ergens een vast plekje heeft tegen de rotswand.
En schrobben maar...
Na de middag was ons favoriete plekje 'U. Zadušnja' aan de linkerkant van Stomorska:
Hier had je vanaf een uur of twee, drie vind je schaduw achter de muur van de betonplateaus. Ondanks dat we hier eind augustus waren, was het hier vrij rustig.
Voorbij de betonplateaus en het strandje kom je bij de strandbar. Ook die heeft haar eigen strand met rotan parasols.
Nog verder loopt het pad langs de rotskust. Leuk om te gaan snorkelen.
U.G. Krušica
We hadden vanuit Stomorska ook 'Plaža Gornja Krušica' gepland. Met de fiets.
Later las ik dat het strand zich bevind onder het hoogste punt van het eiland...
Je kan er te voet naartoe vanuit Gornje Selo. Hou rekening met een flinke wandeling van klimmen en dalen van ongeveer een uur.
Wij namen de auto... reden langs olijfgaarden en parkeerden blijkbaar veel te snel ergens onder de bomen.
We daalden verder het pittige pad af, en volgen de baai in de schaduw van het dennenbos tussen de zee en de huisjes door tot aan het strand.
Maar het was de moeite. Mooi strand, schaduwplekjes, niet te groot, niet te druk, leuk snorkelen...
Vela Straža
Het hoogste punt van het eiland. 237 m boven de zeespiegel. Op zich niet zo ontzettend hoog, maar vooral steil.
Op de terugweg van 'Plaža Gornja Krušica' reden we door naar het uitkijkpunt waarover we gelezen hadden dat het spectaculair was. We waren er vlakbij, dus mooi meegenomen. Je komt aan bij de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Stomorja. Vanaf hier volg je het rechtse pad en het uiltje...
Wist je dat?
Het uiltje 'čuvita' symbool staat voor het eiland Solta en dat de inwoners ook wel 'čuvitari' worden genoemd.
Het echte uiltje, de dwergooruil, leeft hier in de bossen van het eiland.
Het gravel pad voert je langs vele Christelijke beelden naar het kruis op de top. Het lijkt een beetje alsof je op kruistocht bent. ;)
Eenmaal boven aan het kruis heb je uitzicht over de omgeving en het vaste land. Eerlijk?
Ja het is mooi, maar we waren niet van onze sokken geblazen.
We zagen al mooiere vergezichten.
Rot verwend al die jaren waarschijnlijk.
Gornje Selo
Eender waar we naartoe trokken vanuit Stomorska, we moesten door Gornje Selo. Tijd dus om er even te stoppen.
De naam van dit bergdorpje op 100 meter boven zeeniveau betekend 'bovendorp'. De inwoners leven van landbouw, visserij en het telen en verwerken van olijven. Ze hebben hier namelijk een ultra moderne olijfoliemolen. U kan er gaan proeven van onderscheiding winnende likeuren op basis van kruiden en olijven.
Verder vindt je hier één supermarktje waar ze lang niet zoveel hebben als in Grohote, maar waar de prijzen toch net iets lager liggen.
In de straatjes kan je ook hier de traditionele, typische Kroatische huisjes terug vinden. De klokkentoren domineert het plaatje.
Stračinska bay
Ten Zuidoosten van Gornje Selo trekken we op ontdekking naar de Stračinska bay.
We parkeren onze auto op de aangegeven parking en dalen door de bossen af naar de baai die ervoor bekend staat dat je hier veilig voor anker kan gaan bij jugo ( zware zeewind).
We komen uit op het 'Veložalo strand' en ik heb meteen het gevoel: dit is mijn wauw plekje.
Voor ik in het water op verkenning ga volg ik het pad en kom uit bij het 'Maložalo strand'.
Er staan enkele huisjes waarin je kan verblijven.
Vanop geen enkele plek hier kan je de zee zien. Wat wel opviel hier waren de vlinders. Veel vlinders.
Voor wie van rust houdt is dit een echte aanrader.
Blijkbaar is er in deze baai een klein verborgen strandje met witte kiezelstenen en de naam: 'Di dida pere guzicu' Wat zoveel betekend als: 'Waar opa zijn achterwerk wast'.
Misschien een tip voor wie er met een eigen boot is...
Wij zagen opa's achterwerk niet...
Sredno Selo & Donje Selo
We zouden deze twee gehuchtjes een bezoekje brengen na onze uitstap naar Plaža Gornja Krušica.
Het voelt een beetje aan als een spookstad. Een verlaten schooltje, vervallen huizen, scheefgezakte muren...
De beide dorpjes zijn duidelijk aan renovatie toe. En beetje bij beetje wordt er ook iets aan gedaan.
Maar als je weet dat er maar een handvol mensen wonen begrijp je ook dat het niet voor morgen zal zijn...
Dus jammer maar helaas deden we ook niet de moeite uit te stappen en foto's te nemen...
Het leek ons toen de moeite niet.
Nu vind ik het toch een beetje jammer...
We besloten dan maar, veilig voor de auto, naar het enige zandstrand van het eiland te trekken. Er loopt namelijk een spiksplinternieuwe weg naartoe. En dan 's avonds uit eten in Maslinica...
Bovendien was het een peukenstrand.
Echt... gewoon schandalig. Geen vierkante meter zonder !
Ik rook zelf ook, maar breng netjes een eigen potje of flesje met wat water erin mee.
We houden van mooie natuur, maar velen tonen er niet het minste respect voor !
PS. Breng een parasol mee, schaduw vindt je hier niet.
Ik had veelbelovende dingen gelezen over zand tussen je tenen en prachtige foto's en de vraag of het in werkelijkheid nog mooier was....
Ja, het is een mooi baaitje met helder water. Maar een zandstrand kan ik het echt niet noemen. ( Wij waren in Brac op Lovrečina beach. Dat is pas een zandstrand ! )
Je hebt ongeveer anderhalve meter zand tussen je tenen eenmaal je in de zee staat.
Daarna terug kiezel en rotsen zoals overal...
Maslinica
Op de Westkant van Solta ligt slechts één dorp: Maslinica. Het is prachtig gelegen tussen heuvels, dennenbossen en rotsstranden. Wanneer je langs de hoofdweg van het eiland aankomt kan je er niet omheen: het kasteel.
In 1708 bouwde de adellijke familie Marchi met toestemming van de Venetiaanse gouverneur op hun landgoed een kasteel om de regelmatige aanvallen van piraten (vanuit Omis in het bijzonder) af te weren. De bewoners van het dorpje dat zich rond het kasteel uitbouwde waren meestal boeren en vissers en in dienst van de kasteelheer.
Vandaag staat het historische kasteel na een fikse renovatie te pronken aan een ultra moderne jachthaven vol luxueuze zeilboten en jachten. Het is nu een luxe hotel met de status 'cultureel erfgoed' en heeft een zwembad op het 300 jaar oude, vierkante binnenplein, suites, een helikopterdek en een uitmuntend restaurant.
Het was even schrikken, even wennen: die halfronde, moderne trappen...
Maar de rest van het dorp met zijn pittoreske stenen huizen en het oorspronkelijke oude gedeelte van de haven zijn bewaard gebleven. Eerlijk ! Zo mooi hoe ze hier 'heden en verleden' wisten te blenden.
Neem eens een kijkje in het delicatessen winkeltje. Je vindt er olijfolie met allerlei extra smaken zoals rozemarijn, sinaasappel, citroen, basilicum, wilde venkel....
Zowel links als rechts van Maslinica vind je stranden en rotskusten. Het archipel van zeven eilandjes in de hemelsblauwe zee vlak voor Maslinica maken het geheel een prachtig plaatje.
Stipanska, Kamik, Polebrnjak, Saskinja, Balkun, Rudula en Grmej.
De eilandjes hebben allemaal een naam en je kan er met de kajak naartoe peddelen.
Of huur je liever een jetski?
Geniet op Solta...